St Paul’s Cathedral en de HMS Belfast

Vanochtend hebben we de wekker rond 8 uur gezet, zodat Bas, Pim en Bert om 8:30 sharp bij het zwembad aanwezig kunnen zijn, het moment waarop de kinderen toegang hebben. Ter compensatie van gisteravond toen het niet gelukt was om te zwemmen. Na een half uurtje zwemmen op naar het ontbijt, we hebben namelijk een aardig programma voor de boeg vandaag. Weer opletten bij het ontbijt dat we niet te veel eten, je kunt je hier helemaal te buiten gaan. Vanochtend regende het hier, maar we zien op de buienradar dat dit rond 10 uur afgelopen is, en verder van de dag het hier droog blijft.

 

Na het ontbijt richting de bushalte hier vlak voor het hotel om richting St Paul’s Cathedral te gaan. Dat gaat allemaal makkelijk, en onze vooraf gekochte vouchers kunnen we omruilen voor tickets. Helaas mag je in de Cathedral geen foto’s maken. Het is een indrukwekkende kathedraal. We bekijken de kathedraal, en gaan dan richting de Whispering Gallery. Dat is 257 traptreden. Hier kun je waar je ook zit in deze koepel met elkaar praten door gewoon tegen de muur te praten. Het geluid gaat langs de ronding, en komt overal terecht. Voor Pim en Bert is dit hoog genoeg, maar Bas en Dianne gaan verder. Eerst 119 tredes naar de Stone Gallery, en dan nog 152 tredes naar de Golden Gallery waar ze een heel mooi uitzicht hebben. Ze zitten dan op 85 meter hoogte.

 

Nadat we allemaal weer beneden waren zijn we naar beneden gegaan, om de crypte te bekijken. Hier liggen allerlei gedenktekenen van beroemde personen en volkshelden, en graven te vinden. Daarna wordt het tijd voor een hapje eten. We komen bij een EAT. terecht. Dit valt lichtelijk tegen, de dingen waarvoor we naar binnen gingen (pie, mash, mac & cheese) zijn uitverkocht. Nadat we wat hebben gegeten pakken we de bus naar de Londen Bridge, en vanaf de Londen Bridge lopen we naar HMS Belfast. Een oorlogsschip van de Royal Navy, die o.a. mee heeft gedaan aan D-Day, en in 1971 in Londen is aangelegd om verder als museum te dienen.

 

De audiotoer is gelukkig ook in het Nederlands, dat is wel ze leuk voor Pim. Er is erg veel te zien op de boot. Van kanonnen tot aan de wasserette, en van motoren tot de tandarts. Vooral bijzonder dat hij ook in de tweede wereldoorlog al dienst deed. Telkens erg op letten dat je je kop niet stoot bij de trappen van het ene dek naar het andere dek. In totaal zijn er 9 verdiepingen, waarbij we telkens van verdieping moesten wisselen. Aan het einde van de rondgang drinken we nog wat in het cafe op de HMS Belfast, en dan lopen we richting de Underground bij Londen Bridge, om met de metro naar North Greenwich te gaan.

 

Het is erg druk in de metro, we moeten staan. We komen aan in North Greenwich, en lopen naar de Emirates Air Line, een kabelbaan over de Thames. Dit is een kabelbaan van 1,1 kilometer lang, met het hoogste punt op 90 meter. We gaan voor een non-stop return, en stappen in. Ook hier weer erg mooie uitzichten over Londen. Hij gaat van Greenwich (bij de O2 Arena) naar de Royal Docks. Als we weer terug zijn is het de hoogste tijd om weer richting ons hotel te gaan. We pakken de bus. Helaas is er een wegafzetting, waardoor we niet helemaal bij het hotel uit komen, maar er gelukkig op tijd achter komen, en zo in de buurt van het hotel uit kunnen stappen, en het laatste stukje gaan lopen.

 

We gaan weer eten hier aan de overkant bij de Union Tavern, dat was gisteren erg goed bevallen. Ze kennen ons nog. Helaas is de bier die Bert gisteren dronk (Brockley) op, maar ze hebben wel wat ander lokaals op de tap. Die mag eerst worden geproefd, en smaakt prima. Dus vandaag wordt het een Wandle. Vandaag gaat iedereen voor de Fish & Chips, behalve Pim, die gaat voor de French Fries met ketchup. Zo hebben we weer een mooie dag achter de rug in Londen.

 

Groetjes vanuit Londen.